ferdig.

no kan eg altså endelig skryte av denne helvetesjobben som eg gjorde for ein stund siden.
naiv og optimistisk som eg nokon gong kan vere meldte eg meg på eit slags julekort-along. det var riktignok søm, men siden eg ikkje kan sy fekk eg lov å lage kort på eit anna vis. hadde planer om å sage ut eit julemotiv frå ei kobberplate, men fekk det ikkje til. og tida gjekk og eg hadde ingenting å sende, eg blei panisk.
til slutt, i løpet av 2 dager og ei natt, klarte eg å pønske ut denne nødløsningen her. det fyrste eg kom opp med var strikketøyet i wire, så trengte eg berre ein juleskikkelse til å holde strikketøyet. kva er det enklaste å teikne? sikkert ikkje noko nisse, men snømann var greit. den består jo berre av store runde kuler, det skulle eg få til. siden snøMENN vanlegvis ikkje strikker, så trengte snømannen pupper.




sjølve snødamen har eg malt 2 gonger. fyrste gong i oljemaling siden det var det eg hadde i hus. men oljemalinga tørket aldri (den er endå ikkje tørket, ca ei veke seinere). så måtte eg labbe på butikken og kjøpe akryl og male snødamen om igjen. blei ikkje like fint, men tørket.






strikketøyet har eg strikka sjølv i wire. i anledningen klarte eg å bøye strikkepinnene, wire er litt stri å strikke med.


















katten er lagd av bjørkebark som eg skrapa frå fyringsveden her i huset. værhårene er sytråd, som eg brukte til å fyrst sy hodet til katten også heile katten til kortet i samme slengen.






















hatten er også bark frå fyringsveden. stjernene er "broderte" i samme wire`ren som strikketøyet. NB! lag fyrst hull med synål, også trå wire gjennom. det blir penere.












bakgrunnen er vanleg teiknepapir ikledd silkepapir som kom i hus sammen med ein juleblomst eg kjøpte.
eg har altså eigentleg gått gjennom kåken og sett etter mulig materiale. einaste eg var nødt til å kjøpe var filt til nesen og akrylmalinga.

da alt var ferdig så trengte eg berre å lime fast den svarte pappen bak. også viste det seg at limpistol ikkje er det rette verktøyet fordi det blei berre tjukke klumper, men pappen blei berre delvis limt fast. var nesten slik at alt blei ødelagd, men eg klarte å skrape av limen og pappdelene.

herregud. eg er så glad for å vere ferdig med jobben. skal aldri igjen melde meg på noko along, det viste seg at eg har eit problem med frister og det å levere noko innafor ei frist.



eg kritiserer jo teknikken "scrapping" for mangel av fantasi, siden alle elementer og motiver av eit kort er masseprodusert salgsvare. greit nok at plasseringa på kortet er individuell, men så lenge alle elementer kun er innkjøpte så er mi meining at resultatet ikkje er bærer nok personleg preg.
mitt utflykt til scrappe-verdenen, det er mine ideer, mine former, alt er mitt. arrogant som eg er så vil eg sei at det er bedre. Men herregud, for ein jobb det er.
eg skal ikkje slutte å kritisere scrapping for mangel av fantasi, men eg har fått bedre forståelse for å velge den enkle veien der ein kjøper alle motivene, for det ER ein helvetesjobb å leite etter material, klippe ut, ikkje vere fornøyd, finne meir material og prøve ein gong til, forhåndsforsøke alt før det kjem på kortet, forkaste ideer og prøve noko nytt, slåss med limpistol. det er mykje enklere å kjøpe alt og berre lime på, eg har fått forståelse for det.
eg for min del ser på dette kortet som mitt fyrste og siste utflykt til scrapping-verdenen. aldri aldri meir.